Heimwee
Het is alweer november. Komende dinsdag zou Lily 12 worden, een puber, had ze al haar kuren of viel het nog mee?
Vorige week kwam ook ineens boven dat ik dus ook al 12 jaar moeder ben, dat klinkt al zo lang maar zo voelt het niet. Net als dat het in december al 7 jaar geleden is dat ze overleden, zo voelt het niet.
De onrust zit er al weer een paar weken en ik kom op het punt dat ik het herken en het probeer te accepteren dat het er is, er mijn weg in te vinden. Het moeilijkste daar aan vind ik het constant heen en weer schieten van gedachten en emoties. Dat kan gaan van ´oh lekker het zonnetje schijnt´ naar ´ik kan dit niet, ik weet niet hoe ik dit allemaal moet bolwerken.´
Het niet volledig toelaten van alle gedachten en herinneringen van die dag en de weken erna blijft toch een soort zelfbescherming, ik kan het niet volledig toelaten, ben bang om dan helemaal te ´crashen´, niet meer te kunnen functioneren, de controle te verliezen, en daarmee verloor ik hun dus houd ik die controle vast.
De afgelopen maanden kwam daar een gevoel bij wat nieuw was, heimwee.
Naar mijn oude leven voor 12 december, maar vooral heimwee naar een meisje. De twijfel voor nog een zwangerschap omdat ik zo graag terug een meisje zou willen. Zou ik daardoor Lily minder missen? Nee want door het krijgen van de jongens mis ik Mike nog net zo erg, dus vervanging zou het zeker niet zijn.
Maar het is een constant knagend leeg buik gevoel, de heimwee naar zwanger zijn, naar het krijgen van een meisje.
Toen ik met de echo van Nick te horen kreeg dat hij een jongen was moest ik enorm huilen, waarop de verloskundige heel lief zei, Lily was de prinses en wil waarschijnlijk ook de enige prinses blijven.
Lieve kleine blonde Elsa prinses van mij, 12 jaar word je dinsdag. Misschien is je haar nu net zo lang als dat van Elsa voor een vlecht, want die wilde je altijd. Trek dinsdag je mooiste kleren maar aan en vier een mooi feestje daarboven met je broer. Je bent en blijft altijd mijn Elsa prinses, en ik zal altijd Anna spelen want ik heb bruin haar.
Dikke knuffel voor jou en je broer! Xx mama